Les 20

Theorie

• Een verkleiningsuitgang kan worden geplakt aan zelfstandig naamwoorden, bijvoeglijk naamwoorden, voltooid deelwoorden, bijwoorden en gerundium-vormen.
• De vergrotingsuitgangen zijn: -ón, -azo en -ote. Deze uitgangen worden op dezelfde manier achter een woord geplakt als de verkleiningsuitgangen.
• Vergrotingsuitgangen worden weinig gebruikt. Die kunnen, met name in Latijns Amerika, stel geïnterpreteerd worden als "een mep met ...". Dus: un martillo --> un martillazo, in Spanje: 'een grote hamer', in Latijns Amerika: 'een mep met een hamer'. Gebruik in plaats van de vergrotingsuitgang daarom grande (groot). Dus: un martillo --> un martillo grande
• Een wederkerig werkwoord is een gewoon werkwoord, dat voorzien wordt van een wederkerig voornaamwoord. Deze kan voor de werkwoordsvorm staan of erachter. Als het er achter staat, dan wordt het meestal aan de werkwoordsvorm vastgeplakt. Daarbij kan echter niet de klemtoon van de werkwoordsvorm verschuiven. Zo nodig wordt een klemtoonteken geplaatst. lavar (wassen) --> lavarse (zich wassen):
  • ik was me --> me lavo
  • jij wast je --> te lavas
  • hij wast zich --> se lava
  • wij wassen ons --> nos lavamos
  • jullie wassen je --> os laváis
  • zij wassen zich --> se lavan
  • Gebiedende wijs: was je! --> ¡lávate! (hier is dus een klemtoonteken nodig om de klemtoon op la te houden)
• Soms kan een werkwoord in het Nederlands niet wederkerig zijn en in het Spaans wel. Bijvoorbeeld 'heten' = 'llamarse', heel letterlijk vertaald: 'zich noemen'. Me llamo Johan --> Ik heet Johan
• Het werkwoord salir (naar buiten gaan) heeft enkele onregelmatige vormen:
  • De ikvorm tegenwoordige tijd: ik ga naar buiten = salgo
  • Toekomende tijd: saldré, saldrás, saldrá, saldremos, saldréis, saldrán

Idioom

Geluidsopname 43, bevat deze woordenlijst.